Depozyt notarialny jest narzędziem do zabezpieczenia obu stron transakcji przy sprzedaży i zakupie nieruchomości. Notariusz na podstawie art. 108 ustawy prawa o notariacie ma możliwość przetrzymywania na rachunku kancelarii środków na zabezpieczenie zakupu nieruchomości. Strona sprzedająca uzyskuje wiedzę, że strona kupująca posiada wystarczające do tego środki. Strona kupująca z kolei może w umowie zabezpieczyć się poprzez różnego rodzaju zapisy pozwalające na odblokowanie środków, aby zwolnić depozyt notarialny. Formę depozytu stosuje się zazwyczaj w umowach zakupu nieruchomości bez udziału kredytu.
Koszty złożenia do depozytu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej, (tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 237). Notariusz w myśl przepisów musi posiadać konto depozytowe. Środki, które gromadzi depozyt notarialny powinny znaleźć się tam na dzień przed transakcją. Depozyt notarialny jest ustanawiany w chwili złożenia pieniędzy. Z kolei protokół z przyjęcia do depozytu powinien określać trzy ważne elementy:
Nasza kancelaria oferuje państwu przyjęcie depozytu w postaci dokumentów papierowych, lub nośników cyfrowych (CD, DVD, Blue RAY). Gwarantujemy całkowitą dyskrecję i zabezpieczamy dokumentów w taki sposób, że nikt niepowołany nie ma możliwości zapoznania się z jego treścią.
Notariusz po otrzymaniu dokumentu sporządza protokół z datą przyjęcia dokumentu, danymi osoby składającej dokument oraz danymi osoby wskazanej do jego odbioru. Dokument lub jego odpis może zostać wydany tylko osobie wymienionej w protokole, lub jej prawnemu przedstawicielowi.
Do depozytu można złożyć walutę polską lub obcą, jak również papierów wartościowych. W przypadku takiego depozytu notariusz również sporządza protokół zawierający datę, oraz dane personalne osoby wskazanej do jego odbioru. Odbiór depozytu następuje we wskazanym w protokole terminie za pokwitowaniem osoby upoważnionej do odbioru.