Notariusz, jako osoba zaufania publicznego, może odmówić dokonania określonej czynności notarialnej jeśli uzna, że jest ona niezgodna z prawem lub godzi w interesy stron bądź innych osób. Reguluje to art. 80 par. 2 Ustawy o notariacie z 14 lutego 1991 roku.
Z artykułu wynika, że notariusz czuwa nad „należytym zabezpieczeniem praw i słusznych interesów stron oraz innych osób, dla których czynność ta może powodować skutki prawne”.
Od notariusza wymaga się przede wszystkim bezstronności oraz postępowania zgodnie z obowiązującym prawem i zasadami współżycia społecznego. Przed przystąpieniem do czynności notarialnej zobowiązany jest do sprawdzenia, czy dana czynność zgodna jest z obowiązującymi przepisami prawa. Sprawdza także autentyczność dokumentów i zawartych w nich informacji, a także ocenia zdolność osób oraz stron do oświadczania woli i dokonania określonej czynności notarialnej. Notariusz nie może ponadto przeprowadzać czynności prawnych, które obejmują samego notariusza lub członków jego najbliższej rodziny (małżonka, krewnych bądź związanych z notariuszem na zasadzie przysposobienia, opieki bądź kurateli).
Należy pamiętać przy tym, że notariusz dokonuje odmowy wykonania danej czynności prawnej zgodnie z własną oceną sytuacji. W związku z tym odmowę dokonania określonej czynności notariusz musi zaprotokołować. Osobę, której odmówił, powinien o swojej decyzji nie tylko poinformować, ale także pouczyć o prawie oraz trybie jej zaskarżenia. W ciągu najbliższych siedmiu dni można odwołać się od decyzji notariusza, żądając m.in. uzasadnienia odmowy na piśmie.
